ወደ ውጭ መላክ እና ወደ ውጭ መላክ በዓለም አቀፍ ንግድ ውስጥ የሸቀጦች እና አገልግሎቶችን እንቅስቃሴ የሚያመለክቱ ሁለት መሠረታዊ ጽንሰ-ሀሳቦች ናቸው።
- ማስመጣት፡ ወደ ሀገር ውስጥ የሚገቡ ምርቶች ከውጭ ሀገር የሚገዙ እቃዎች እና አገልግሎቶች ናቸው. አንድ አገር ከሌላ ብሔር ምርቶችን ወይም አገልግሎቶችን ገዝታ ወደ ራሷ ድንበሯ ስታስገባ እነዚህ ዕቃዎች ከውጭ እንደገቡ ይቆጠራሉ። እነዚህ እቃዎች እና አገልግሎቶች በሌሎች ሀገራት ይመረታሉ እና ወደ ሀገር ውስጥ የሚገቡት የሀገር ውስጥ ፍላጎትን ለማርካት ወይም በአገር ውስጥ ኢንዱስትሪዎች ውስጥ ጥቅም ላይ ይውላሉ. ከውጭ ወደ ሀገር ውስጥ የሚገቡት ኤሌክትሮኒክስ፣ ማሽነሪዎች፣ ጥሬ እቃዎች፣ አልባሳት እና የምግብ እቃዎች ለፍጆታ ወይም ለምርት አገልግሎት ወደ ሀገር ውስጥ የሚገቡ ምሳሌዎች ናቸው።
- ወደ ውጭ መላክ በአንፃሩ ወደ ውጭ የሚላኩ ምርቶች በአገር ውስጥ ተመርተው ለውጭ ገበያ የሚሸጡ ዕቃዎችና አገልግሎቶች ናቸው። አንድ አገር ምርቶቿን ወይም አገልግሎቶቿን ለሌሎች አገሮች ስትሸጥ እነዚህ ዕቃዎች ወደ ውጭ እንደሚላኩ ይቆጠራሉ። ወደ ውጭ የሚላኩ ምርቶች ገቢ ስለሚያስገኙ እና የስራ እድል ስለሚፈጥሩ የሀገር ኢኮኖሚ ወሳኝ አካል ነው። የተለመዱ የወጪ ንግዶች ምሳሌዎች የተመረቱ ምርቶች፣ የግብርና ምርቶች፣ ቴክኖሎጂ፣ አገልግሎቶች (እንደ ቱሪዝም ወይም ማማከር ያሉ) እና ለፍጆታ ወይም ለአገልግሎት ወደ ሌላ ሀገር የሚላኩ የተፈጥሮ ሀብቶችን ያካትታሉ።
የአንድ ሀገር የገቢ እና የወጪ ንግድ ሚዛን የንግድ ሚዛኗ ዋና ማሳያ ነው። አንድ አገር ወደ ውጭ ከምትልከው ምርትና አገልግሎት ብዙ ከሆነ የንግድ ትርፍ አላት። በአንፃሩ አንድ ሀገር ወደ ውጭ ከምትልከው በላይ የምታስገባ ከሆነ የንግድ ጉድለት አለበት። የተመጣጠነ ንግድ የሚፈጠረው የአንድ ሀገር ገቢና ወጪ ምርቶች በግምት እኩል ሲሆኑ ነው።
የአለም አቀፍ ንግድ በአለም አቀፍ ኢኮኖሚ ውስጥ ጉልህ ሚና ይጫወታል, የሸቀጦች እና አገልግሎቶች ልውውጥን በማመቻቸት እና በአገሮች መካከል የኢኮኖሚ እድገትን እና ልዩ ችሎታን ያበረታታል. የሀገር ውስጥ ኢንዱስትሪዎችን ለመጠበቅ፣ ፍትሃዊ ውድድርን ለማስፈን እና ኢኮኖሚያዊ አላማዎችን ለማሳካት መንግስታት የገቢ እና የወጪ ንግድን በታሪፍ፣ በንግድ ስምምነቶች እና በሌሎች የንግድ ፖሊሲዎች ይቆጣጠራል።